Tchórz zwyczajny (Mustela putorius)
Tchórz zwyczajny - gatunek drapie¿nego ssaka z rodziny ³asicowatych, protoplasta fretki.

D³ugo¶æ cia³a 30-46 cm, ogona 11-17 cm. Ubarwienie: futro na zewn±trz ciemnobrunatne z ¿ó³tawym, niemal bia³ym, przeb³yskuj±cym podszyciem, brzuch, podgardle i ³apy ciemniejsze, prawie czarne, twarz rozja¶niona bua³ymi pasmami si±gn±cymi siê nad oczami i policzkami, pysk bia³y. U m³odych ubarwienie cia³a jest bardzo jasne, niemal bia³e. Samce s± znacznie silniejsze od samic. Ogon tchórza jest krótszy i mniej puszysty od ogona kuny.
Wystêpuje niemal w ca³ej Europie a¿ po Ural, oprócz pó³nocy i po³udnia Pó³wyspu Ba³kañskiego. ¯yje w lasach, zagajnikach i zaro¶lach. Wystêpuje te¿ na otwartej przestrzeni lub w poblizu ludzkich osiedli, Chêtnie przebywa w okolicy wody. Czasami zasiedla gospodarstwa wiejskie.
Jest typowym drapie¿nikiem. Ze wzglêdu na niedu¿e rozmiary cia³a poluje g³ównie myszy, szczury, a w pobli¿u zbiorników wodnych oraz na terenach wilgotnych z upodobaniem zjada ¿aby. Ponadto nie gardzi chomikami, królikami, p³azami, gadami i owadami. Potrafi upolowaæ te¿ zaj±ca, ba¿anta lub kuropatwê. Jesieni± ¿ywi siê dodatkowo owocami. Jest raczej cichym samotnikiem, prowadz±cym skryty tryb ¿ycia. Dzieñ przesypia w wykrotach lub w norach opuszczonych przez inne zwierzêta.
Okres polowañ:
Od 1 wrze¶nia do 31 marca. W obwodach, w których wystêpuj± g³uszce lub cietrzewie, na tchórze wolno polowaæ przez ca³y rok.

