Wilk (Canis lupus)
Wilk - gatunek drapie¿nego ssaka z rodziny psowatych.

G³os watahy wilków |
Wygl±dem zewnêtrznym przypomina owczarka, jednak¿e ró¿ni siê od niego szerok± g³ow± z wyci±gniêtym, szpiczastym pyskiem, wê¿sz± klatk± piersiow±, uko¶nie ustawionymi oczami, wzglêdnie krótkimi uszami oraz bardziej puszystym ogonem. Pasmo d³ugich w³osów, osi±gaj±ce nawet 17 cm, przebiegaj±ce od karku po barki, tworzy tzw. "grzywê", któr± wilk stroszy, chc±c okazaæ sw± z³o¶æ lub w momencie pobudzenia. Wilki posiadaj± w³osy o ró¿nej barwie - od prawie czarnych poprzez szare, br±zowe a¿ do bia³ych. Samce wilków (basiory) s± wiêksze od samic (wadery) o ok. 20-25%. D³ugo¶æ cia³a doros³ego wilka wynosi przeciêtnie 100-130 cm[10], nie licz±c ogona.
Wilki zamieszkuj± lasy, równiny, tereny bagienne oraz góry Eurazji i Ameryki Pó³nocnej. Potrzebuje, jako gatunek o sk³onno¶ciach terytorialnych, du¿ych przestrzeni.
Zwykle terytorium zajmowane przez watahê to 100-300 km2, ale wielko¶æ ta zale¿y od dostêpno¶ci pokarmu i terenu. Mo¿e wystêpowaæ wspó³u¿ytkowanie czê¶ci terenu przez dwie konkuruj±ce watahy. Wilk jest wytrwa³ym
wêdrowcem, jest w stanie w dobê pokonaæ dystans kilkudziesiêciu kilometrów.
W Polsce najwiêcej wilków ¿yje w województwach: podkarpackim, ma³opolskim, podlaskim, a tak¿e w niewielkiej liczbie na terenie innych województw. Najwiêksz± ostoj± wilków s± Karpaty i Pogórze Karpackie, Roztocze
oraz puszcze pó³nocno-wschodniej Polski. Ci±gle wystêpuje te¿ proces migracji, który powoduje, ¿e wilki pojawiaj± siê na terenie Polski zachodniej, jak i przechodz± z Polski na teren Niemiec.
W naturze ¿ywi siê drobnymi zwierzêtami (gryzonie, zaj±ce, borsuki, ptaki, bezkrêgowce), ale tak¿e - o ile warunki i liczebno¶æ stada na to pozwala - du¿ymi zwierzêtami kopytnymi. Najczê¶ciej poluje na jelenie, nieco rzadziej wybiera sarny, dziki i ³osie. W normalnych warunkach du¿y wilk z ras pó³nocnych mo¿e zje¶æ jednorazowo do 10 kg, jednak jest to zwykle zwi±zane z wcze¶niejsz±, kilkudniow± g³odówk±. Uzupe³nieniem jego diety s± owoce i runo le¶ne. Ich system pokarmowy jest dopasowany do diety miêsnej i ró¿ni siê od tego, który maj± psy domowe G³ówne sk³adniki diety zale¿± od bazy pokarmowej. Wilki do¶æ elastycznie dostosowuj± siê do dostêpnych pokarmów, jednak ich wymogi energetyczne wymuszaj± polowanie na du¿e ssaki. Wilk jako drapie¿nik prowadzi selekcjê i usuwa z populacji g³ównie osobniki chore, s³abe albo ma³o do¶wiadczone, nie chronione przez grupê osobników starszych.
W Polsce wilk podlega ¶cis³ej ochronie.

