Koło Łowieckie "OSTOJA" w Wysokiej

Wydra - gatunek niewielkiego drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych.

Smukłe ciało wydry osadzone jest na krótkich, silnych nogach. Zaokrąglony pysk ma wiele włosów czuciowych. Pięciopalczaste stopy przednie i tylne wyposażone w błony pławne. Długość ciała: 70 - 90 cm. Ogon długości 35 - 50 cm zwęża się ku końcowi. Górna część ciała ubarwiona na brunatno, spód ciała dużo jaśniejszy.

Występuje w prawie całej Europie, w Azji od koła podbiegunowego do Japonii, na południu dochodzi do Wysp Sundajskich. Zamieszkuje również Afrykę Północną. Występuje na terytorium całej Polski, ale wszędzie jest bardzo rzadka. Związana jest ze środowiskiem wodnym. Spotkać ją można nad brzegiem Bałtyku, nad brzegami rzek, potoków, stawów i jezior. Buduje na ich brzegu nory, wejście do których znajduje się pod powierzchnią wody. Oprócz tego otworu wejściowego, nory wydry posiadają jeszcze otwory wentylacyjne, znajdujące się pod korzeniami drzew. Czasami zajmuje też gotowe nory wykonane przez lisa, czy borsuka.

Doskonale pływa. Główny jej pokarm stanowią ryby, ale uzupełnia pożywienie także gryzoniami, ptakami wodnymi i błotnymi. Na polowania wychodzi nocą. Od wody oddala się bardzo niechętnie. Jeśli jednak głód zmusi ją do szukania pożywienia, potrafi podejmować nawet dalekie wędrówki, w czasie których może czynić szkody również w gospodarstwach rolniczych, polując na drób domowy. Obecnie są to jednak bardzo rzadkie przypadki.

Gatunek chroniony