Lasy i człowiek – relacje na przestrzeni wieków to kategoria, która ukazuje niezwykłą i wielowarstwową historię więzi łączącej ludzi z lasem – od pradawnych czasów po współczesność. To opowieść o tym, jak las przez tysiące lat kształtował życie człowieka, jego kulturę, wierzenia, gospodarkę i sposób postrzegania natury.
W artykułach z tej kategorii przyglądamy się, jak dawni ludzie korzystali z darów lasu – drewna, ziół, owoców i zwierzyny – oraz jak tworzyli wokół niego mity, rytuały i symbole. Lasy były świątyniami natury, miejscami mocy i schronieniem, ale też źródłem surowców i pola walki o przetrwanie. Poznajemy, jak rozwój cywilizacji wpływał na stopniowe przekształcanie środowiska leśnego – od epoki kamienia, przez czasy średniowiecznych wyrębów pod uprawy, aż po współczesne programy ochrony przyrody.
To również refleksja nad filozofią człowieka wobec natury: od podporządkowania i eksploatacji po coraz bardziej świadome współistnienie i troskę o ekologiczną równowagę. Kategoria ukazuje zmieniające się podejście do lasów – od miejsca tajemniczego i niebezpiecznego, przez źródło bogactwa, aż po przestrzeń duchowego oddechu i ekologicznej odpowiedzialności.
Lasy i człowiek – relacje na przestrzeni wieków to podróż przez historię naszej cywilizacji widzianą z perspektywy drzew, które milcząco obserwują, jak zmienia się świat. To próba zrozumienia, że los lasu i los człowieka są ze sobą nierozerwalnie splecione – i że przyszłość natury zależy od mądrości, jaką wyniesiemy z przeszłości.